و اما عشق...

  

عشق زندگی است.

عشق هرگز خطا نمیکند،

و زندگی تا زمانی که عشق هست به خطا نمیرود.

در بیان تمامی مخلوقات، عشق همچون عطیه‌ی برتر حاضر است و هنگامی که هر چیز دیگری به پایان میرسد، عشق میماند عشق اینجاست.
 

در اکنون ما حاضر است، در همین لحظه.

کسی که عشق می‌ورزد رستگار است.

او که نه عشق می‌ورزد و نه معشوق است، محکوم است.

و کسی که در عشق شادی می‌یابد، در خدا شادی می‌یابد چرا که خدا عشق است.

حضور در زندگی جاو دانه یعنی شناختن عشق.

چرا که عشق باید جاودانه باشد و

                                          خدا عشق جاودانه است.

عشق می‌ورزیم چرا که او نخست به ما عشق ورزید. 

فرستنده: مهرداد 

http://www.eshghulaneh.blogfa.com